Cursus 3
Proces
Bij het ontwerpen van een Arduino-spel begon ik met het idee om een eenvoudig reactiespel te maken waarin spelers zo snel mogelijk op een knop moesten drukken zodra een LED begon te branden. Hoewel het concept eenvoudig leek, kwam ik al snel voor meerdere uitdagingen te staan. Het eerste probleem was de timing en vertragingen in het spel. Ik wilde dat de LED willekeurig zou oplichten, maar ik had moeite om de juiste intervallen te programmeren zonder dat het spel te voorspelbaar werd. Na veel testen en aanpassen leerde ik hoe belangrijk het is om de juiste balans te vinden tussen willekeur en uitdaging. Daarnaast was de hardwareopstelling lastiger dan verwacht. De bedrading van de LED's en knoppen moest netjes worden aangesloten, maar de verbindingen raakten vaak los tijdens het testen. Dit zorgde voor frustratie, omdat het spel hierdoor vaak niet goed werkte. Uiteindelijk heb ik extra tijd besteed aan het verstevigen van de aansluitingen en het gebruik van een breadboard om de componenten beter te organiseren. Een ander probleem was het aflezen van reactiesnelheden en het opslaan van scores. De timing moest heel precies zijn om eerlijke resultaten te garanderen, en ik moest mijn kennis van code verbeteren om dit nauwkeurig te implementeren. Door deze uitdagingen ben ik veel meer gaan begrijpen over zowel hardware als programmeren, en ik heb geleerd hoe belangrijk het is om geduldig en precies te werken in een project als dit.
Bij het ontwerpen van een Arduino-spel begon ik met het idee om een eenvoudig reactiespel te maken waarin spelers zo snel mogelijk op een knop moesten drukken zodra een LED begon te branden. Hoewel het concept eenvoudig leek, kwam ik al snel voor meerdere uitdagingen te staan. Het eerste probleem was de timing en vertragingen in het spel. Ik wilde dat de LED willekeurig zou oplichten, maar ik had moeite om de juiste intervallen te programmeren zonder dat het spel te voorspelbaar werd. Na veel testen en aanpassen leerde ik hoe belangrijk het is om de juiste balans te vinden tussen willekeur en uitdaging. Daarnaast was de hardwareopstelling lastiger dan verwacht. De bedrading van de LED's en knoppen moest netjes worden aangesloten, maar de verbindingen raakten vaak los tijdens het testen. Dit zorgde voor frustratie, omdat het spel hierdoor vaak niet goed werkte. Uiteindelijk heb ik extra tijd besteed aan het verstevigen van de aansluitingen en het gebruik van een breadboard om de componenten beter te organiseren. Een ander probleem was het aflezen van reactiesnelheden en het opslaan van scores. De timing moest heel precies zijn om eerlijke resultaten te garanderen, en ik moest mijn kennis van code verbeteren om dit nauwkeurig te implementeren. Door deze uitdagingen ben ik veel meer gaan begrijpen over zowel hardware als programmeren, en ik heb geleerd hoe belangrijk het is om geduldig en precies te werken in een project als dit.